Posts

ΣΚΛΗΡΟΝ ΣΟΙ ΠΡΟΣ ΚΕΝΤΡΑ ΛΑΚΤΙΖΕΙΝ

Με αφορμή τη δημοσίευση κάποιων ανεπίτρεπτων σκίτσων, ενός  καθηγητή-καλλιτέχνη  που προσπάθησε να σατιρίσει άκομψα και χωρίς στοιχειώδη  σεβασμό,  το πρόσωπο  του Χριστού, αλλά και του Αρχιεπισκόπου και του Στρατηγού Γρίβα, παραθέτω κάποια σχόλια.  Ο Χριστός ως ο μόνος αληθινός Θεός, λυπάται μεν αλλά δεν ασχολείται με τις μικρότητες των ανθρώπων που δεν πιστεύουν σ΄Αυτόν  και με διάφορους  τρόπους  προσπαθούν να μειώσουν  την πραγματική δύναμη της αλήθειας Του και με όσους Τον καταδιώκουν συστηματικά, λόγω φιλόδοξης προσωπικής προβολής  ή λαθεμένης ιδεολογικής προσκόλλησης. Ο προπηλακισμός , δηλαδή η ρίψη λάσπης κατά του προσώπου Του, συνηθισμένο άλλωστε ιστορικό φαινόμενο  αδυναμίας  και η διακωμώδιση, με δήθεν δικαίωμα "ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας", καθόλου δε μειώνουν την αγάπη όσων Τον ακολουθούν, αλλά αντίθετα τους βοηθούν να αγωνίζονται με μεγαλύτερο ζήλο, για την επιτυχία της πραγματοποίησης της αληθινής ειρήνης και αγάπης στον κόσμο, που επέρχετα

ΠΡΟΣ ΕΜΜΑΟΥΣ - ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Κόντευε λιόγερμα της όμορφης ανοιξιάτικης μέρας, που αναστήθηκε ο αγαπημένος Διδάσκαλος  και όλα φαινόντουσαν  τόσο ήρεμα και  ήσυχα, σα να μην είχαν  προηγηθεί  εκείνα τα συγκλονιστικά γεγονότα της προδοτικής σύλληψης, της μηχανορραφικής δίκης,  του μαρτυρικού Γολγοθά και της ατιμωτικής Σταύρωσης ... Πέρασαν αρκετές ώρες, από το χαρμόσυνο πρωινό άγγελμα και τη μαρτυρία των μυροφόρων για τον άδειο τάφο, την απρόσμενη εμφάνιση και το γλυκό χαιρετισμό, του αναστημένου Ιησού. Μα οι φοβισμένοι μαθητές,  γεμάτοι αμφιβολίες ακόμη από τα τόσα απροσδόκητα και αναπάντεχα συμβάντα, δεν ήθελαν να πιστέψουν, χωρίς  κάποιες  χειροπιαστές ενδείξεις, το γεγονός της νίκης του λατρευτού τους Διδασκάλου, κατά του θανάτου και της φθοράς. Παρ΄όλες τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους από τη διδασκαλία, τη συναναστροφή και τη συμβίωση τους με τον Κύριο και παρ΄όλα τα θαύματα, που συνέβησαν μπροστά στα μάτια τους, δεν είχαν αντιληφθεί, ούτε συνειδητοποίησαν  πως   ο Χριστός δε θα γινότανε ένας επίγειος Βασιλι

"ΟΥΚ ΟΙΔΑΤΕ ΠΟΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΣΤΕ ΥΜΕΙΣ!"

Μετά τη λαμπροφόρο Μεταμόρφωση του Κυρίου μας στο όρος της προσευχής , όπου φανερώθηκαν ο Μωύσής και ο Ηλίας να συνομιλούν μαζί του, ο Χριστός έστειλε κάποιους μαθητές του στο πιο κοντινό χωριό των Σαμαρειτών, ώστε να βρούν κατάλυμα για να μείνουν το βράδυ.΄Ομως οι κάτοικούντες σ΄εκείνο το χωριό, δεν αποδέκτηκαν να τους φιλοξενήσουν με τη δικαιολογία ότι  θα επήγαιναν να γιορτάσουν  το Πάσχα στα εχθρικά σ΄αυτούς  Ιεροσόλυμα και όχι  στο δικό τους λατρευτικό τους χώρο που ήταν στο Γαριζίν. Όταν το άκουσαν αυτό οι μαθητές Ιάκωβος και ο Ιωάννης  εξανέστησαν και νοιώθωντας την απόρριψη σα μεγάλη προσβολή είπαν στο Διδάσκαλο τους:  Κύριε, με την άδεια Σου να προσευχηθούμε να πέσει φωτιά από τον Ουρανό και να τους κατακαύσει, όπως παλιά έκαμε ο προφήτης Ηλίας; Τότε ο Χριστός , γυρνώντας προς το μέρος τους, τους λέει αυστηρά και επιτιμητικά: "Ουκ οίδατε ποίου πνεύματος έστε υμείς;"  Δηλαδή, τόσο καιρό που είστε μαζί μου κι ακούσατε τα λόγια μου, τα κηρύγματα, τις παραβολές, είδατε  

ΜΝΗΜΗ ΔΑΦΝΗ ΠΑΝΑΓΙΔΗ ΚΑΙ "ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΕΣ"

 Πέρασε ένας χρόνος (5/2/19) από την εις  Ουρανούς εκδημία στην πολιτεία των αγγέλων και των αγίων, την Άνω Ιερουσαλήμ, του αγαπητού μας Δάφνη και η αγαπημένη του οικογένεια παρέδωσε στους φίλους, τους συναγωνιστές και την κυπριακή κοινωνία (3/2/20), το από καιρού συρραπτόμενο βιβλίο του, με τον αντιπροσωπευτικό τίτλο "ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΕΣ". Πικροδάφνη είναι ένα μεσογειακό αειθαλές   δεντράκι με εντυπωσιακά ρόδινα άνθη, αλλά δυστηχώς και με την πίκρα του δηλητηρίου στο χυμό του. Σαν τίτλος αυτού του βιβλίου είναι πολύ πετυχημένος, γιατί στο περιεχόμενο του, περιγράφεται και αναλύεται ένας τιτάνιος αγώνας  και μία αναμφισβήτητη νίκη, που οι καρποί της δυστυχώς κατέληξαν να είναι πολύ πικροί, αφού η νίκη κατάντησε να γίνει μια αναξιοπρεπής ήττα.  Ο αγαπητός  Δάφνης ήτανε από τη φύση του πράος, ταπεινός, ανοικτός σε όλους, με μια πηγαία λεπτή αίσθηση του χιούμορ και με πολλή αγάπη βοηθούσε τους πάντες  παρασκηνιακά.Στό βιβλίο του αναδεικνύει πολλές αλήθειες και προβληματισμούς. Τα γρα

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ

Κυριακή των Βαίων.Μετά από τα πάμπολλα θαύματα σε όλη την Ιουδαία, τις σαγηνευτικές  ομιλίες, τις παιδαγωγικές παραβολές και  γενικά την όλη  πορεία και βιοτή του Χριστού, ο κόσμος των Ιεροσολύμων κινητοποήθηκε συνολικά και θέλοντας  να δείξει  την ευγνωμοσύνη του, Τον υποδέχτηκε με μεγάλο ενθουσιασμό και μετά βαίων και κλάδων   έψελναν δυνατά  " Ωσαννά εν τοις Υψίστοις. Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου..." Κανείς δεν πίστευε ότι μετά απ΄αυτή τη θριαμβευτική υποδοχή, τα γεγονότα που θα ακολουθούσαν θα ήταν αντίθετα  πέρα από κάθε λογική και τα " Ωσαννά" θα γινόντουσαν" Σταυρωθήτω". Ο Ιησούς  όμως γνώριζε. "Αμην λέγω  υμιν, ότι εις εξ υμών παραδώσει με"  Τη νύχτα του Μυστικού Δείπνου, του Ιούδα η προδοσία φανερώνεται και ταχύρρυθμα αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση της Μεγάλης  Πορείας του Θεανθρώπου. Η πορεία του Γολγοθά. ¨Ολοι εμείς οι άνθρωποι  εϊμαστε εύκολοι στη θεωρία του λόγου κι όσο βλέπουμε το χρέος μας να εκπληρούται αβασάνιστα, νο

ΚΟΡΩΝΟΊΌΣ ΚΑΙ ΑΧΡΕΙΑΣΤΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Καποιοι  λειτουργοί των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, προσπαθώντας να ανακαλύψουν εντυπωσιακές ειδήσεις και να τις προβάλουν εκεί όπου εργάζονται, φαίνεται ότι δεν αντελήφθησαν τις διχαστικές επιπτώσεις και τον στιγματισμό προσώπων και θεσμών που προκαλούν με την άμετρη και άκαιρη επικριτική παρουσίαση και σχολιασμό αμφιλεγομένων γεγονότων, εν μέσω μάλιστα μιας ανεξέλεγκτης πανδημίας, όταν όλοι οι αξιωματούχοι του κράτους συστήνουν ψυχραιμία, ενότητα και συσπείρωση όλων των δυνάμεων του λαού.  Οι επιθέσεις κατά των Μητροπολιτών Μόρφου και Λεμεσού δημιουργούν κοινωνικές ρωγμές και είναι το λιγώτερο αχρείαστες αλλά και αδικαιολόγητες, γιατί κρίνουν εκκλησιαστικά ζητήματα που δεν κατέχουν. Οι διάφορες αιχμές που αφήνουν, ιδιαίτερα για το  Μητροπολίτη Λεμεσού ότι περίπου χρησιμοποιεί παρανομίες για να παρακάμψει κυβερνητικές αποφάσεις και διατάγματα, προδίδουν προκατάληψη και έλλειψη σεβασμού και επιχειρημάτων, όταν μάλιστα στηρίζονται σε λαθεμένες εκτιμήσεις και όχι στην αλήθεια. Η κρ

ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

Με την αστραπιαία εξάπλωση της ασθένειας του κορονοίού και από ελεγχόμενη επιδημία κατέστη ανεξέλεγκτη πανδημία, ο πανικός του άμεσου θανάτου κατέλαβε σχεδόν όλους τους ανθρώπους της υφηλίου. Όλα τα κράτη υποτίμησαν τη δυνατότητα και δυναμικότητα της και καθυστέρησαν να λάβουν τα αναγκαία μέτρα προστασίας, αναμένοντας να δουν την εξέλιξη και τις επιπτώσεις αυτής της άγνωστης ασθένειας. Θεωρήθηκε αρχικά ότι ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός που παρουσιάστηκε μονάχα στη "μακρυνή" Κίνα. Τώρα όλες οι κυβερνήσεις τρέχουν να κάνουν τα πάντα για να σταμα-τήσουν ή τουλάχιστο να επιβραδύνουν την εξάπλωση της, δεδομένου ότι οι επιστήμονες που ασχολούνται με την εξεύρεση εμβολίου κατά του ιού, δηλώνουν ότι αναμένουν κάποια θετικά αποτελέσματα πρακτικής εφαρμογής, τουλάχιστο μετά από ένα χρόνο!. Τα κρούσματα όμως αυξάνονται καθημερινά με γεωμετρική πρόοδο.Όλα τα μέτρα που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις για την προστασία της κοινωνίας, είναι ορθά και αναγκαία και πρέπει να τηρούνται σχολαστικά, τόσο