ΠΡΟΣ ΕΜΜΑΟΥΣ - ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Κόντευε λιόγερμα της όμορφης ανοιξιάτικης μέρας, που αναστήθηκε ο αγαπημένος Διδάσκαλος και όλα φαινόντουσαν τόσο ήρεμα και ήσυχα, σα να μην είχαν προηγηθεί εκείνα τα συγκλονιστικά γεγονότα της προδοτικής σύλληψης, της μηχανορραφικής δίκης, του μαρτυρικού Γολγοθά και της ατιμωτικής Σταύρωσης ... Πέρασαν αρκετές ώρες, από το χαρμόσυνο πρωινό άγγελμα και τη μαρτυρία των μυροφόρων για τον άδειο τάφο, την απρόσμενη εμφάνιση και το γλυκό χαιρετισμό, του αναστημένου Ιησού. Μα οι φοβισμένοι μαθητές, γεμάτοι αμφιβολίες ακόμη από τα τόσα απροσδόκητα και αναπάντεχα συμβάντα, δεν ήθελαν να πιστέψουν, χωρίς κάποιες χειροπιαστές ενδείξεις, το γεγονός της νίκης του λατρευτού τους Διδασκάλου, κατά του θανάτου και της φθοράς. Παρ΄όλες τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους από τη διδασκαλία, τη συναναστροφή και τη συμβίωση τους με τον Κύριο και παρ΄όλα τα θαύματα, που συνέβησαν μπροστά στα μάτια τους, δεν είχαν αντιληφθεί, ούτε συνειδητοποίησαν πως ο Χριστός δε θα γινότανε ένας επίγειος Βασιλι